Al verschillende malen zijn er initiatieven genomen om een grootschalig onroerend goed project op te zetten waar de Nederlands talige Frankrijk inwoner zijn oude dag kan slijten.  Dit is telkens mislukt en het waarom hiervan is nooit duidelijk geworden. Tot nu toe! In het voorjaar van 2015 hebben wij 4 maanden lang een Nederlandse studente op stage gehad die de redenen van dit mislukken heeft onderzocht.

In 2014 is het aantal buitenlanders dat Frans onroerend goed gekocht heeft weer gestegen. De Britten zijn nog steeds nummer 1, volgens BNP Paribas International Buyers Observatory.

Tussen 2012 en 2013 hebben 13% minder buitenlanders onroerend goed in Frankrijk gekocht. In 2014 is het weer met 1.5% gestegen. Een eerste ommekeer sinds 4 jaar. Het waren voornamelijk de Britten die hier aan meegewerkt hebben. Maar liefst 33% meer Britten dan de twee jaren hiervoor hebben Franse stenen gekocht (32% van het totaal). De Belgen (16%), de Zwitserse en de Italianen, Vertegenwoordigen slechts 7,4 en 7,3% van alle transacties, tegen meer dan 10% in 2012, aldus de studie.

Net zoals in Nederland mag je in Frankrijk ook woonruimte of bouwgrond splitsen. Je vraagt de gemeente of je een deel van je tuin mag afsplitsen om deze vervolgens als bouwgrond te verkopen. Hier zijn uiteraard regels voor verzonnen. Deze regels staan in de PLU. Het Plan Local d’Urbanisme oftewel het bestemmingsplan.

Als u een Franse compromis de vente tekent dan is het mogelijk dat de koper een borgsom (Dépot de Garantie) van u eist. Dit is een bedrag dat u aan de Franse notaris betaalt en wat bij hem blijft staan tot uiterlijk de dag van overdracht. De dépot de garantie in Frankrijk is meestal 5% of 10%. De boete voor het niet komen opdagen bij de overdracht is ook 10%.

Het Insee (soort CBS in Frankrijk) heeft eind 2014 onderzocht waar de Fransen het liefst in Frankrijk wonen. Denkt u dat Zuid-Frankrijk als winnaar uit de bus komt?

Het volgende artikel is niet echt interessant als u een huis in Frankrijk zoekt. Ook in 2014 is de Champs-Elysées in Parijs de duurste winkelstraat van Europa geworden.

U hebt het waarschijnlijk al meegemaakt. U bezichtigt een woning in Frankrijk en de Franse makelaar of de verkoper deelt u mede dat als u interesse heeft u snel moet zijn want er is nog iemand die geïnteresseerd is. Is die tweede koper er echt?

Met Frans onroerend goed heeft het niets te maken maar als u naar Frankrijk komt, kunt u er niet omheen; in Frankrijk zijn we niet vies van staken. Als u denkt dat de notarissen en advocaten zich hier niet mee bezig zullen houden vergist u zich. Eind 2014 hebben ook zij hun ontevreden hard schreeuwend op de Franse straten verkondigd. Ik heb een lijst samengesteld van wie er in 2014 in Frankrijk gestaakt hebben.

Wat gebeurt er in de praktijk als er in uw toekomstige Franse woning een technisch probleem naar voren komt in de periode tussen het tekenen van de Compromis de Vente en de overdracht? Welke positie heeft u als koper? Wat gebeurt er bijvoorbeeld als de eigenaar de beloofde werkzaamheden niet uitgevoerd heeft?